شبی از پشت یک تنهایی نمناک و بارانی تو را با لهجه گلهای نیلوفر صدا کردم

تمام شب برای باطراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم

هنوز آشفته چشمان زیبای توام برگرد.

این شعر رو یه زمانی می خوندم ولی الان نیلوفرای خونه مون که تکیه داده بودن به گل محمدی خشک شدن فقط ساقه شون مونده منم این روزا فقط تو بارون اونم اگه گاهی بیاد فقط و فقط زل می زنم ببینم کدوم قطره درشت تره .آرزوهامم فرق کرده آروم آرومم آشفتگی کیلویی چند ؟ درسته که میگن عشق دیونگیه ؟خدا رو شکر دیونگی منم تموم شده شایدم نه کی می دونه ؟ شاید دوباره ....

حافظ رو چه کار کنم که می میگه :

ای که دائم به خویش مغروری                     گر تو را عشق نیست معذوری

یا دکتر شریعتی : که دوست داشتن از عشق برتر است .

این دفعه دیگه حسابی دیونه شدم وااااااااااااااااااااااااای